Dichtgetimmerde brievenbus

De ex-huiseigenaar heeft bij akte de uitdraai van haar historische adresgegevens overgelegd. De geldverstrekker heeft in haar antwoordakte deze uitdraai niet betwist zodat van de juistheid van de daarin opgenomen gegevens uitgegaan kan worden. Daaruit blijkt dat voor de brieven die in verband met de renteschuld door of (mede) namens de geldverstrekker aan de ex-huiseigenaar zijn verzonden, de adressen zijn gebruikt die in overeenstemming zijn met die gegevens. Door de ex-huiseigenaar is niet betwist dat de brieven naar de desbetreffende adressen zijn verzonden en daar ook zijn aangekomen, maar volgens haar hebben deze haar door verschillende omstandigheden (postblokkade partner, dichtgetimmerde brievenbus) niet bereikt. Indien de brieven haar daardoor niet hebben bereikt, betreft dat omstandigheden waarvan de ex-huiseigenaar in deze zaak op de voet van artikel 3:37 lid 3 BW het nadeel draagt. Zij kan zich er daarom niet op beroepen dat zij geen kennis heeft genomen van bedoelde brieven. Wat betreft de kennis bij de ex-huiseigenaar van de standpunten en sommaties van de kant van de geldverstrekker komt daar bij dat, zoals geldverstrekker heeft aangevoerd, de mededelingen die de geldverstrekker aan [persoon op te roepen in vrijwaring] heeft doen toekomen op grond van artikel 10 van de toepasselijke algemene voorwaarden tevens geacht worden aan de ex-huiseigenaar te zijn uitgebracht.

Aanvang verjaring bij achterstallige termijn of verkoop?

Met betrekking tot haar beroep op verjaring heeft de ex-huiseigenaar bij haar tweede grief aangevoerd dat de termijn daarvoor op 14 mei 2010 is gaan lopen omdat toen een rentetermijn niet is betaald waardoor de gehele lening opeisbaar is geworden. Rabobank heeft dit betwist. Volgens haar is op dat moment alleen het toen verschuldigde, dat wil zeggen die rentetermijn opeisbaar geworden en niet de gehele geldlening. Naar het oordeel van het hof dient het standpunt van geldverstrekker op dit punt gevolgd te worden. Door de ex-huiseigenaar is niet voldoende onderbouwd op grond waarvan op 14 mei 2010 meer opeisbaar is geworden dan alleen de op dat moment verschuldigde termijn en dat daardoor de verjaringstermijn voor de gehele vordering van geldverstrekker zou zijn ingegaan. Geldverstrekker heeft betoogd dat het in deze procedure gaat om de restschuld die is overgebleven na de verkoop van de voormalige echtelijke woning per 1 september 2011, zoals omschreven in de afrekening van de notaris van 30 augustus 2011, en dat de verjaringstermijn voor de betaling van de restschuld is gaan lopen op 2 september 2011.

Het hof volgt de geldverstrekker hierin. De vordering die in deze procedure aan de orde is, betreft de restschuld en de daarover verschuldigde rente. Bij de verkoop van de woning is tot op dat moment afgerekend, zoals blijkt uit de specificatie van de restschuld die als productie 2 bij dagvaarding in eerste aanleg is overgelegd. Op die schuld en de contractuele rente die daarover nadien verschuldigd is geworden, wordt de ex-huiseigenaar aangesproken, zoals blijkt uit de specificatie van de vordering van de geldverstrekker die de stand van zaken weergeeft zoals deze na de wijzigingen van eis aan de orde is.

Aanvangsmoment

Zowel ten aanzien van de restschuld als ten aanzien van de daarover verschuldigde rente is het aanvangsmoment van de verjaring 2 september 2011, zodat voor de gehele vordering van de geldverstrekker zoals deze nu aan de orde is de verjaringstermijn van vijf jaar op het moment van de dagvaarding in eerste aanleg, 12 januari 2016, nog niet was verstreken. Grief II (van de ex-huiseigenaar) in het principaal appel wordt verworpen.

Bron: Rechtspraak.nl