6 sep 2019 Nieuws

Slachtoffer Microsoftfraude claimt schadevergoeding door bank

Consumenten zijn slachtoffer geworden van Microsoftfraude. Consument werd gebeld door een persoon die zich voordeed als medewerker van Microsoft. Nadien heeft Consument TAN-codes doorgegeven. Gelet op de vordering van Consumenten tot vergoeding van de vanwege de cybercrime geleden schade, dient de Commissie te beoordelen of die schade voor rekening van de Bank dient te komen.
  • Dagelijkse e-mail nieuwsbrief
  • Kennisbank met 1000+ artikelen
  • Rekenmodellen en downloads
  • Persoonlijk archief
  • Inclusief Permanent Actueel module!!

Nadat eerst twee keer een bedrag van €20.000 ten laste van de spaarrekening naar de betaalrekening is overgeboekt, zijn  119 transacties van € 300,- ten laste van de betaalrekeningen geboekt. Uit de op die transacties betrekking hebbende omschrijving blijkt dat daarmee iTuneskaarten via de website van XXX zijn aangeschaft.

Reserveringen

Daags na de fraude is nog twaalf keer een bedrag van € 300,- van een betaalrekening afgeboekt. De Commissie volgt Consumenten niet in hun stelling dat daags na de blokkering
van de rekeningen ten onrechte door de Bank nog een aantal transacties is uitgevoerd. De Bank heeft toegelicht dat in 'Mijn x' weliswaar de term reservering stond vermeld, maar dit verband hield met een administratief nog niet afgeronde boeking. Met de Bank is de Commissie van oordeel dat de gegeven betaalopdrachten reeds definitief en daarmee onherroepelijk waren.

BW

In het Burgerlijk Wetboek (verder: BW) is een regeling over betaaldiensten opgenomen, zie hiervoor artikel 522 en volgende in boek 7. De nummering van deze bepalingen is in februari 2019 gewijzigd. In artikel 529 lid 2 van boek 7 (oud) BW is bepaald dat de betalers – in dit geval dus Consumenten – alle verliezen die voortvloeien uit niet-toegestane betalingstransacties dienen te dragen voor zover zij frauduleus hebben gehandeld of opzettelijk of met grove nalatigheid een of meer verplichtingen uit hoofde van artikel 524 van boek 7 (oud) BW niet zijn nagekomen. Zo is in artikel 524 van boek 7 (oud) BW onder meer bepaald dat de betaler zich moet houden aan de veiligheidsregels, zoals de Uniforme Veiligheidsregels, die de Bank stelt.

Feiten

Het staat vast dat Consumenten voor het uitvoeren van de overboekingen de medewerker van de daarvoor benodigde TAN-codes hebben voorzien. Gelet op het vorenstaande staat dan ook vast dat Consumenten niet aan de veiligheidsvoorschriften van de Bank hebben voldaan en daarmee aansprakelijk zijn voor de door hen geleden schade omdat hun handelwijze, zoals in de wet is bepaald, als ‘grof nalatig’ is te kwalificeren.

Beperking?

De Commissie ziet zich echter gesteld voor de vraag of de aansprakelijkheid van Consumenten op grond van artikel 529 lid 3 van boek 7 (oud) BW, dient te worden beperkt.

Beslissing

Gelet op de specifieke feiten en omstandigheden in de onderhavige klachtkwestie zoals het grote aantal transacties, alle van gelijke grootte, alle bestemd voor de aankoop van hetzelfde product, het tijdsbestek waarbinnen de transacties zijn opgegeven, het feit dat de Bank met deze vorm van fraude bekend was in relatie tot haar contractuele bevoegdheid om opdrachten te weigeren oordeelt de Commissie dat op de voet van artikel 529 lid 3 van boek 7 (oud) BW, de aansprakelijkheid van Consumenten dient te worden beperkt en stelt dit ex aequo et bono op 40% vast met als gevolg dat € 21.420,- (35.700 x 60%) voor vergoeding door de Bank in aanmerking komt.

 

Bron: Kifid

Rubrieken

Dossiers

Opvoerdatum

6 sep 2019

Laatst gewijzigd

6 sep 2019