Bij samenwoners en verwerving van een woning gebeurt het regelmatig dat er sprake is van een ongelijke inbreng van vermogen. Met behulp van een draagplichtovereenkomst is dit in principe eenvoudig te scheiden. Ieder brengt eigen middelen in op diens ‘eigen helft’ en financiert het overige. Maar er zijn ook scenario’s waarbij 1 partij meer (eigen middelen/overwaarde) inbrengt dan de ander, en kiest men voor toepassing van het ‘Goedkeurend besluit (januari 2018), huidige codificatie (BP2022). Degene die meer inbrengt heeft dan een vordering op de andere partner. En dan gaan (soms) zaken in de praktijk fout….

Een huiseigenaar uit 2014 die nu een andere woning aankoopt en bij u aanklopt voor een (her)financiering. Voor de meeste adviseurs dagelijkse kost. In een whitepaper laten we zien hoe €1 verschil een gehele lening in box 3 kan doen belanden. Een gevalletje 'het is maar net hoe je het bekijkt'....

Met het besluit van Menno Snel is er voor hypotheekadviseurs een (extra) adviesmoment bijgekomen. Naast het wel/niet toepassen van het besluit, is er ook de mogelijkheid tot het gebruik maken van een schriftelijke overeenkomst - draagplichtovereenkomst - waarbij partijen ieder hun eigen hypotheekregime behouden. Typisch een hypotheekadviseur vraagstuk en daarmee wellicht vallend onder de dekkingsvoorwaarden van de beroepsaansprakelijkheidsverzekering?

Stel dat uw klant in het verleden gekozen heeft voor het 'Goedkeurend besluit (BP2018)'. Kan dezelfde relatie nu dan een draagplichtovereenkomst opstellen?