Financiële instellingen laten ouderenmarkt links liggen

Uit het onderzoek blijkt dat financiële instellingen de ouderenmarkt verwaarlozen. Gezien de snel oprukkende vergrijzing is dat een gemiste kans. In Duitsland en Japan is de financiële dienstverlening voor ouderen al een belangrijk maatschappelijk onderwerp. De Japanse bevolking is op een ’ouderdomshoogtepunt’ en het geboortecijfer is erg laag. Aan het eind van deze eeuw zal de bevolking van 127 miljoen zijn gehalveerd. In Duitsland is nu al 40% van de bevolking ouder dan 50 en dat percentage groeit snel. In beide landen wordt voorzien dat de collectieve systemen het niet aankunnen en dat particuliere aanvullingen noodzakelijk zijn. Naast hogere premies wordt ook rekening gehouden met een daling van het nationale product door de snelle bevolkingsafname.

Vooral in Duitsland biedt de financiële sector speciale levensverzekeringen, inkomensgarantieproducten, overlijdensrisicoverzekeringen met een lijfrente voor de medeverzekerde en vermogensbeheer. Het meest wordt verwacht van ’Long Term Care’, het bieden van een verzekering voor langdurige zorg in de laatste levensfase, omdat het collectieve staatssysteem de toekomstige vraag absoluut niet aankan.

In plaats van vergrijzing spreekt het rapport liever over ’het organiseren en financieren van doorleven vanaf de leeftijd van 50 jaar tot aan het sterfbed’. Dit ’doorleven’ betekent niet alleen zwaardere premielasten voor een slinkende groep jongeren, het biedt ook commerciële kansen in de vorm van een groeimarkt voor verzekeringen en bankdiensten voor ouderen. Het inkomen vanaf het 65e levensjaar valt vaak vies tegen en mensen gaan op zoek naar een aanvulling op dat inkomen. Ouderen gaan daarom ontsparen op het vermogen dat ze hebben opgebouwd. Ook verzekeren jongeren zich uit angst dat het geld op is wanneer zij aan de beurt zijn voor een aow-uitkering.

Ondanks dat vrijwel alle Nederlandse partijen commerciële kansen zien, heeft geen van hen op dit moment een product op de markt gebracht dat specifiek op langer levende ouderen is gericht. Vaak heerst de opvatting dat ouderen al verzekerd zijn, een goed pensioen en vermogen hebben opgebouwd en er niet veel behoefte zou zijn aan nog meer verzekeringen. Dat laatste is een misvatting, zo concludeert het rapport. Het verdient aanbeveling vijftigplussers als een aparte doelgroep te benoemen en meer lijfrente- en zogeheten ’opeethypotheek’-producten te ontwikkelen. Producten die echter in de markt worden gezet als ’voor ouderen’ en ’gericht op vergrijzing’ ogen onaantrekkelijk en zijn daarom moeilijker te verkopen.

Bron: DFT, 09-11-2008