AFM bezorgd over beleggen in teakhout

AFM-bestuurder Kockelkoren:  “Tijdens anderhalf jaar toezicht hebben we maar liefst 46 maatregelen moeten nemen om de boel nog een beetje in het gareel te krijgen. Ondertussen blijven beleggers toestromen, vaak met groene motieven. We maken ons hier grote zorgen over.”

Beleggers in teakhout hebben in het verleden al flinke bloedneuzen opgelopen. Door regelrechte oplichting, maar ook doordat de aard van deze belegging een lange adem vraagt en omgeven is met risico’s. Niet zelden is de looptijd tot 30 jaar. De rendementen komen echter pas wanneer de bomen groot zijn en gekapt kunnen worden, terwijl er elk jaar wel onderhoudskosten zijn. De uiteindelijke opbrengst is onzeker omdat niemand over die lange tijd een markt kan voorspellen.

Het grote aantal ’ongelukken’ leidde tot het politieke besluit om deze beleggingen onder toezicht van de AFM te plaatsen als zijnde beleggingsobject. Tot verdriet van de AFM zelf, omdat de toezichthouder vreest dat beleggers ’onder toezicht van de AFM’ opvatten als een keurmerk. Aanbieders adverteren er mee. “Je creëert dan een schijnzekerheid. Het wekt de suggestie dat het reguliere beleggingen zijn. Dat het veilig en oké is. Dat is het dus niet”, stelt Kockelkoren.

De AFM-bestuurder omschrijft het toezicht op teakhoutbeleggingen als intensief. De 46 keer dat de AFM ingreep betrof het vooral gebrekkige informatieverstrekking door de aanbieder. De ingreep varieerde van een aanwijzing of het inzetten van een dwangsom. Volgens Kockelkoren is het aantal ingrepen gezien het totaal van nog geen 20 aanbieders in deze markt wel erg hoog. Ter vergelijking: bij het toezicht op 11.000 financiële tussenpersonen heeft de AFM in de vergelijkbare periode ruwweg 200 keer moeten ingrijpen.

De intensiteit van het toezicht leidt volgens Kockelkoren tot hoge toezichtkosten, kosten die de aanbieders zelf dragen en uiteindelijk verhalen op de beleggers. Ondanks de inspanningen ziet de AFM nog steeds grote risico’s, die met het huidige toezicht eigenlijk niet te voorkomen zijn. Zo moet de aanbieder financieel zeer solide zijn om de kosten van een teakhoutplantage jarenlang te kunnen dragen. “We zien dat er problemen zijn, we verwachten faillissementen”, aldus Kockelkoren.

Daarbij komt dat de plantages zich in het verre buitenland bevinden, wat controle door beleggers en de toezichthouder lastig maakt. Ook is het beleggingsconcept in de praktijk nog steeds onbewezen. “We moeten de eerste teakhoutbelegging nog tegenkomen die de volle looptijd heeft doorlopen en met winst heeft afgesloten.”

Uit onderzoek dat de AFM heeft laten uitvoeren blijkt echter dat teakhout nog steeds nieuwe beleggers trekt. De AFM waarschuwt beleggers om alleen heel goed geïnformeerd in teakhout te beleggen.

Bron: DFT, 18-07-2009