De Jager wil af van fondsenprovisie

Het verbod houdt in dat banken en vermogensbeheerders geen vergoeding of 'kickback' meer mogen ontvangen voor het verkopen van fondsen van andere aanbieders. Fondsenaanbieders betalen de kickback nu omdat ze willen dat een bank of beheerder hun fonds aanbiedt. Maar door de kickback is het voor de bank ook verleidelijk de klant het best betalende fonds te adviseren in plaats van het best presterende fonds. Adviseurs moeten het belang van de klant vooropstellen, vindt De Jager.

 

Doorberekenen

De distributievergoedingen leiden bovendien tot kostenverhogingen voor de klant. De fondsenaanbieders zijn in de loop der jaren steeds hogere vergoedingen gaan betalen om maar zo goed mogelijk in beeld te komen bij de banken. Die kosten werden vervolgens doorberekend aan de klant. Beleggers weten vaak niet dat ze de vergoeding betalen, omdat die ligt verankerd in de vaste vergoeding van het fonds.

 

Huisfondsen

Volgens kenners betekent het afschaffen van de vergoeding een aderlating voor banken en beheerders. In totaal verdienen ze vele honderden miljoenen per jaar aan de kickbacks, meent Chris Zadeh van vermogensbeheerder Ohpen. Critici zijn bang dat banken en beheerders hun gedaalde inkomsten zullen compenseren, bijvoorbeeld door de vaste beheervergoeding te verhogen of hun huisfondsen meer te promoten. Daar verdienen ze meer aan.

 

Profijt voor consument?

De meeste marktspelers verwachten dat een ban op de kickback het per saldo goedkoper zal maken in fondsen te beleggen. Maar het is onduidelijk hoe sterk de consument zal profiteren. Want tegenover het kostenvoordeel van het schrappen van de distributievergoeding staat dat fondshuizen moeten investeren in andere manieren om klanten te werven.

 

Bron: Het Financieele Dagblad, 22-03-2011