Onderzoeksrapport “Oorzaken en schulden van in 2015 beëindigde faillissementen”

De belangrijkste bevindingen in het onderzoek zijn:

• Het aantal beëindigde faillissementen is toegenomen: +17,3 procent; van 7.639 (2010) naar 8.964 (2015).
• Het aandeel van economische factoren als oorzaak van faillissementen is toegenomen: economische oorzaken zijn de meest voorkomende oorzaken van faillissementen, op afstand gevolg door mismanagement. In 2015 was 47 procent van de beëindigde faillissementen van ‘bedrijven en instellingen’ gerelateerd aan economische oorzaken; in 2010 betrof dit een lager percentage van 33 procent.
• De totale schuldenlast van beëindigde faillissementen van ‘bedrijven en instellingen’ is gestegen: de totale schuld voortkomend uit beëindigde faillissementen van ‘bedrijven en instellingen’ steeg van 4,3 miljard euro in 2010 naar 4,9 miljard euro in 2015 (+ 13,6 procent).
• De onbetaald gebleven schuld van beëindigde faillissementen van ‘bedrijven en instellingen’ is toegenomen: de onbetaalde schuld uit beëindigde faillissementen van ‘bedrijven en instellingen’ nam toe van 3,9 miljard euro in 2010 naar 4,4 miljard euro in 2015 (+14,2 procent).
• Het aandeel (zekere of waarschijnlijke) strafbare en/of onrechtmatige benadeling van schuldeisers is toegenomen: het percentage strafbare en/of onrechtmatige benadeling van schuldeisers kwam in 2015 op 30,1 procent uit. In vergelijking met 2010 is het percentage strafbare en/of onrechtmatige benadeling met 6,5 procentpunt toegenomen.

Dit onderzoek biedt een algemeen en actueel beeld over de economische feiten ten aanzien van beëindigde faillissementen. De daaraan te relateren schuldenlast is onderzocht door de optelling van opgegeven vorderingen en uitkeringen als boedelschuld of aan verschillende schuldeisers. Hierbij is rekening te houden met zowel een onderschatting als overschatting van schulden. Van onderschatting is bijvoorbeeld sprake als niet alle schuldeisers hun vorderingen aan de curator kenbaar hebben gemaakt of als buitenlandse schulden niet worden meegeteld. Van overschatting is mogelijk sprake als er geen nader onderscheid is gemaakt op welk deel van de schuld de strafbare of onrechtmatige benadeling van schuldeisers rechtstreeks betrekking heeft. Het onderzoek geeft het percentage van de beëindigde faillissementen weer, waarbij volgens curatoren sprake was van waarschijnlijke dan wel zekere strafbare en/of onrechtmatige benadeling van schuldeisers. Dit onderzoek gaat derhalve niet over de aard noch de schatting van de omvang van faillissementsfraude. Dit aandeel (30,1%) is ten opzichte van 2010 gegroeid en is voornamelijk toe te schrijven aan de toename van het aandeel zekere strafbare en/of onrechtmatige benadeling van schuldeisers.

Bron: Rijksoverheid