Kifid: fiscale wetgeving niet aan geldverstrekker toe te rekenen

Lees hier de volledige uitspraak.

De Commissie is van oordeel dat de klacht van Consument, dat de Bank als adviseur in haar zorgplicht en dan met name ter zake haar informatieplicht over de (fiscale) risico’s van het vervroegd aflossen van de SpaarZeker Hypotheek en de daarmee samenhangende (fiscale) gevolgen voor de daaraan gekoppelde SpaarZeker Verzekering in 2002 en/of 2008 jegens hem toerekenbaar tekort is geschoten, ongegrond moet worden geacht.

Bijleenregeling

Verder dient te worden vastgesteld dat in de kern de klacht van Consument verband houdt met onbekendheid met een in 2010 doorgevoerde wijziging van de Bijleenregeling.  Tot 1 januari 2010 bleef de renteaftrek in box 1 over de schuld op de oude woning in stand tot maximaal het bedrag van de koopsom van de nieuwe goedkopere woning. Met ingang van 1 januari 2010 is deze zogenoemde ‘goedkoperwonenregeling’ uit de Bijleenregeling geschrapt. Dit heeft als gevolg dat vanaf dat moment de gehele overwaarde van de woning voor de aankoop van de nieuwe woning diende te worden ingebracht. Ook in het geval een goedkopere woning werd aangekocht.

Informatieplicht

Voor zover de klacht van Consument gericht zou zijn op het niet informeren over de wijziging van de Bijleenregeling in 2010 door de Bank, is de Commissie van oordeel dat op de Bank mede gelet op haar positie als adviseur en in relatie tot de feiten en omstandigheden van dit geval geen actieve informatieplicht rust. 

Fiscalist

In haar e-mail van 19 november 2015 te 18:39 uur doet de (lokale) Bank verslag van de mogelijkheden de verzekering door te laten lopen of af te kopen. In het geval Consument tot afkoop zal besluiten wordt een tool aangereikt waarmee hij het belaste rentebestanddeel kan uitrekenen. Voor een definitieve berekening wordt Consument naar de fiscus verwezen. De Bank eindigt de e-mail met de zin ”Voor een concreet advies verwijs ik u door naar een fiscalist”.

Bron: Kifid