Verzekeringskaarten staan model voor Europese standaard

Alle Europese verzekeraars moeten met ingang van 2018 voor hun non-life consumentenproducten een IPID beschikbaar stellen aan hun klanten. Nederland heeft een voorsprong, omdat in 2015 al is gestart met de implementatie van de Verzekeringskaarten, als verdere ontwikkeling van de eerdere Productwijzers. De Verzekeringskaarten dienen hetzelfde doel: consumenten in één oogopslag duidelijk maken wat binnen hun polis wel en niet is gedekt.
Sinds de introductie zijn Verzekeringskaarten  voor 35 producten opgeleverd; vanaf 1 januari dit jaar (en vanaf 1 juli voor de tweede lichting Verzekeringskaarten) moeten Nederlandse verzekeraars deze, aangepast aan de eigen producten, op de eigen website gepubliceerd hebben. Inmiddels hebben zo’n 130 verzekeraars en volmachten in totaal ruim 1240 kaarten gemaakt, elke dag bekijken meer dan duizend consumenten een Verzekeringskaart.

Klantonvriendelijk

Met de komst van een Europese standaard, voortkomend uit de Insurance Distribution Directive (IDD), bestond aanvankelijk het risico dat de Nederlandse kaarten rigoureus moesten worden aangepast. Dat was om meerdere redenen onwenselijk, niet in de laatste plaats omdat de Verzekeringskaarten aan uitgebreid consumentenonderzoek onderworpen zijn. In de oorspronkelijke plannen van EIOPA zaten voorstellen om de IPID als een soort brochure, dus met veel tekst, te maken. Een variant die voor de Nederlandse consument niet meer werkt. Het Verbond heeft daarom alle opgedane kennis in een vroeg stadium ingebracht bij EIOPA.

Blokken en iconen

Het Verbond is blij met het resultaat. Het uiteindelijke Europese ontwerp is voor een belangrijk deel afgeleid van de Nederlandse Verzekeringskaarten. Zo wordt gewerkt met blokken en iconen en anders dan in de eerdere concept-plannen is de keuze voor het lettertype vrij, zijn de kopjes klantvriendelijker, is de maximale lengte van twee pagina’s losgelaten en is er ruimte voor een webbased toepassing.

Het format van EIOPA kunt u hier te bekijken. (pdf, 1 pagina)

Bron: Verbond van Verzekeraars