Kosten van ontslag met wederzijds goedvinden

Stijging 2 procent

Dat is het saldo van een daling met 20 procent van de hoogte van ontslagvergoedingen aan ontslagen werknemers en een stijging van tijdbestedingskosten, juridische kosten en vooral de kosten van improductiviteit van de ontslagen werknemers. De meeste werkgevers geven aan dat zij werknemers met vaste contracten niet eerder of later ontslaan door de nieuwe ontslagregels in de Wet Werk en Zekerheid (Wwz).

Dit zijn de belangrijkste resultaten uit onderzoek om op empirische basis de kosten voor werkgevers bij ontslag met wederzijds goedvinden te bepalen gedurende de periode 2015-2016. Dit zijn ontslagen waarbij partijen in onderling overleg uit elkaar gaan, zonder gerechtelijke procedure, bijvoorbeeld omdat de werkgever vindt dat de werknemer niet goed meer functioneert of omdat er bedrijfseconomische redenen zijn. Daarnaast leidt dit onderzoek tot een antwoord op de vraag of werkgevers langer wachten met het ontslaan van werknemers door een mogelijk gepercipieerde hoge(re) ontslagdrempel.

Download: "De kosten van ontslag met wederzijds goedvinden voor werkgevers" (pdf, 116 pagina's)

Het onderzoek betreft niet een evaluatie van de Wwz. Doordat alleen de kosten van de ontslagroute ‘wederzijds goedvinden’ zijn onderzocht, geeft het onderzoek geen beeld van de ontwikkeling van de ontslagkosten van werkgevers via andere ontslagroutes. Ook heeft de onderzochte periode van 2015-2016 betrekking op zowel ontslaggevallen die nog onder het oude ontslagregime hebben plaatsgevonden als onder het nieuwe.

Bron: SEO / Rijksoverheid