Voortgang diverse maatregelen Brede Schuldenaanpak

Implementatie Wet vereenvoudiging beslagvrije voet

De beslagvrije voet is het deel van het inkomen van een schuldenaar waarop geen beslag gelegd mag worden. De beslagvrije voet wordt vastgesteld op basis van allerlei gegevens, zoals de grootte van het huishouden waarin de schuldenaar leeft, het inkomen dat hij of zij verdient en de toeslagen waarop hij of zij recht heeft. Omdat schuldenaren vaak hun eigen financiële positie niet goed in kaart hebben en minder vaak op informatieverzoeken reageren, wordt de beslagvrije voet op dit moment vaak te laag vastgesteld. Dat kan schuldenaren in problemen brengen.

Streefdatum

Vorig jaar is de Wet vereenvoudiging beslagvrije voet door beide Kamers aangenomen. Die wet regelt dat de beslagvrije voet met geautomatiseerd beschikbaar gestelde gegevens kan worden vastgesteld. Destijds is gemeld dat het jaar 2018 zou worden benut om de wet te implementeren (het bouwen en testen van de benodigde ICT-systemen), zodat de wet per 1 januari 2019 in werking zou treden.
De Belastingdienst heeft laten weten tegen problemen aan te lopen bij invoering van die wet met ingang van 1 januari aanstaande. Van Ark was ook in gesprek met het UWV die in een eerder stadium heeft aangegeven achttien maanden nodig te hebben voor de benodigde inwerkingtreding.

Verbreding beslagregister

Sinds 1 januari 2016 maken gerechtsdeurwaarders gebruik van het Digitale Beslagregister. Het register maakt het mogelijk het proces rondom de beslagvrije voet beter uit te voeren en helpt onnodige kosten van (gerechtelijke) procedures en incassoacties te voorkomen. In december 2016 heeft het kabinet het voornemen geuit om ook overheidsorganisaties op dit register te laten aansluiten. Er is toen toegezegd dat de eerste overheidsorganisaties in 2019 op het beslagregister zouden aansluiten. Inmiddels is duidelijk dat T. van Ark de gewekte verwachtingen dien bij te stellen. Overheidsorganisaties laten aansluiten op het bestaande register is een belangrijk, maar complex traject. Dat komt onder meer doordat meerdere organisaties zeer privacygevoelige gegevens moeten uitwisselen en zij bovendien hun ICT-voorzieningen hebben aan te passen.

Bron: Rijksoverheid