Geen Wft vergunning nodig voor Bovag garantie

Vraag:

Verkopers bieden consumenten bij de aankoop van een product regelmatig garanties aan met betrekking tot het geleverde product. In dergelijke gevallen rijst de vraag of de garantie wordt aangemerkt als een schadeverzekering in de zin van art. 1:1 Wft.

Antwoord:

De definitie van schadeverzekering in de Wft sluit aan bij de definitie van verzekering in art. 7:925 jo 944 BW. Wil sprake zijn van een (schade)verzekering, dan zal in ieder geval aan de volgende essentialia moeten zijn voldaan:

• er is sprake van een overeenkomst;
• waarbij de ene partij zich verbindt tot het doen van een of meer uitkeringen (waaronder ook een prestatie in natura is begrepen);
• terwijl de andere partij daarvoor premie moet betalen;
• bij het sluiten van de overeenkomst bestaat voor beide partijen onzekerheid met betrekking tot de uitkeringskant en/of de premiekant; en
• de uitkering moet strekken tot vergoeding van vermogensschade.

De definitie van schadeverzekering in art. 1:1 Wft bevat nog de toevoeging dat sprake moet zijn van een uitkeringsplicht ten gevolge van een onzeker voorval of een onzekere omstandigheid waardoor de verzekerde in zijn belangen wordt getroffen.

Indien aan bovengenoemde essentialia is voldaan, kan sprake zijn van een schadeverzekering, maar dit hoeft niet het geval te zijn. De wetgever heeft aangegeven dat het begrip (schade)verzekering uit het BW in bepaalde gevallen te ruim is en dat het aan de rechtspraak is overgelaten de grenzen te bepalen. In dat kader zal DNB binnen de grenzen van art. 7:925 jo 944 BW dienen te beoordelen of een garantie wordt aangemerkt als (schade)verzekering. Het uitgangspunt dat DNB bij deze beoordeling hanteert, is of de garantie naar maatschappelijke opvattingen als schadeverzekering pleegt te worden aangemerkt. Ook de rechtsverhouding tussen betrokken partijen en de omstandigheden van het geval worden daarbij in aanmerking genomen.

Is een garantie in een koopovereenkomst een schadeverzekering?

In het licht van de maatschappelijke opvattingen, beschouwt DNB deze garanties in beginsel niet als schadeverzekering indien aan elk van onderstaande criteria is voldaan:

• de garantie een ondergeschikt onderdeel is van een koopovereenkomst (en daardoor als het ware wordt geabsorbeerd); en
• de garantie uitsluitend betrekking heeft op de aard of een gebrek van het gekochte product; en
• de garantieperiode niet evident langer is dan de levensduur die redelijkerwijs van het gekochte product verwacht mag worden.

Ter toelichting: een typische garantie in een koopovereenkomst ziet vaak op bestaande eigenschappen en tekortkomingen van een product en, meer in het algemeen, de kwaliteit die van het verkochte product mag worden verwacht. Een verzekering strekt daarentegen vaak tot het vergoeden van schade door toekomstige externe factoren, bijvoorbeeld verlies en diefstal. Een garantie die ziet op dergelijke (externe) factoren heeft niets te maken met de eigenschappen van het product zelf en zal dus in beginsel kwalificeren als een verzekering, ook als deze onderdeel uitmaakt van een koopovereenkomst.

De verwachte levensduur als hier bedoeld is niet noodzakelijkerwijze gelijk te stellen aan de periode waarin door de koper een beroep op de conformiteitseis van art. 7:17 BW zou kunnen worden gedaan. De verwachte levensduur kan die periode overstijgen, en is in beginsel te omschrijven als de periode die eindigt op het tijdstip waarop de koper in het algemeen geacht wordt te besluiten tot vervanging van het product in kwestie (“economische levensduur”). Daarbij kan, afhankelijk van de omstandigheden van het geval, worden gesteld dat de verwachte levensduur geacht wordt te zijn overschreden indien duidelijk sprake is van een voor het desbetreffende product ongebruikelijk lange periode. Dit heeft DNB met het woord “evident” tot uiting willen brengen.

Bron: Bovag / DNB