Leaseovereenkomsten en hypotheekaanvragen

Het eerste geschilpunt tussen partijen ziet op het leasecontract van de auto. Vaststaat dat dit leasecontract vanaf het begin van het adviestraject onderwerp van gesprek is geweest.

Partijen hebben besproken dat dit leasecontract een financiering in de weg zou kunnen staan. De mogelijkheid om dit leasecontract over te schrijven naar een familielid van Consument, rekening houdend met een verwerkingstermijn van zes weken, is daarbij aan de orde geweest. De Adviseur heeft daarom voorafgaand aan de offerteaanvraag telefonisch contact gezocht met hypotheekverstrekker I.

Toezegging geldverstrekker

Telefonisch is hem aangegeven dat zou worden uitgegaan van lasten van 2% van de kredietsom. Uitgaande van die toezegging hoefde het leasecontract niet te worden overgeschreven of beëindigd. Hypotheekverstrekker I komt echter op deze toezegging terug. Op 16 augustus 2018 geeft zij aan dat zij uitgaat van de werkelijke lasten van het krediet.
Deze werkelijke lasten zijn hoger, waardoor de financiering niet kan worden verstrekt. Deze wijziging in acceptatiebeleid kan niet aan de Adviseur worden tegengeworpen. Hij heeft immers concreet navraag hierover gedaan om niet achteraf met verrassingen te worden geconfronteerd. Het kan niet aan de Adviseur worden verweten dat hypotheekverstrekker I tóch is uitgegaan van de werkelijke lasten van de leaseovereenkomst, met als gevolg dat de financiering (in beginsel) niet werd verleend.

Vakantieplannen

Wat wél opvalt is dat de hypotheekadviseur kort nadat die offerte binnenkwam onaangekondigd op vakantie ging. Voor Consument was het hypotheektraject niet geheel helder. Ook had zij vragen over de offerte. Die onduidelijkheid en vragen had de hypotheekadviseur weg kunnen nemen door de offerte (al dan niet telefonisch) te bespreken. Het had ook op de weg van de hypotheekadviseur gelegen om Consument over zijn vakantieplannen te informeren en, indien door Consument gewenst, een (voor beide partijen) passende oplossing voor zijn afwezigheid voor te stellen. Dit neemt niet weg dat gedurende de vakantieperiode van de hypotheekadviseur het hypotheektraject vrijwel geen vertraging heeft opgelopen. Consument heeft immers de door hypotheekverstrekker I verzochte (aanvullende) documenten kunnen aanleveren, vragen van hypotheekverstrekker I kunnen beantwoorden en onjuistheden in de offerte kunnen (laten) corrigeren. Aanwezigheid van en bijstand door de Adviseur had dat traject niet kunnen bespoedigen of efficiënter kunnen maken. Pas op het moment dat hypotheekverstrekker I aangaf de financiering in beginsel niet te kunnen verstrekken (op 16 augustus 2018) had de Adviseur een verschil kunnen maken. De Adviseur was kort daarna terug van vakantie (op 20 augustus 2018). Die paar dagen zijn onvoldoende om te kunnen spreken van een onvoldoende voortvarendheid bij de behandeling van het hypotheekdossier.

Bron: Kifid