Regeling bekostiging financieel toezicht 2019

Wijzigingen ten opzichte van de tarieven voor 2018

Met ingang van 1 januari 2019 is de verdeling van de kosten van het doorlopend toezicht herzien. De nieuwe verdeling is geregeld in het Besluit bekostiging financieel toezicht 2019. De toezichthouders hebben aan de hand van verschillende factoren zoals de hoeveelheid en aard van de regels, het aantal toegelaten partijen en de risico’s, per categorie opnieuw de toezichtinspanningen in beeld gebracht. Deze gewijzigde kostenverdeling is direct van invloed op de tarieven die in deze regeling zijn vastgesteld. Voor een toelichting op de wijziging van de kostenverdeling tussen de verschillende toezichtcategorieën wordt verwezen naar de nota van toelichting bij het Besluit.2 Hieronder wordt ingegaan op de belangrijkste wijzigingen ten opzichte van de tarieven in 2018, te weten die groter zijn dan 10%.

Wijzigingen in heffingen AFM

Bij de AFM is bij het berekenen van de toezichtkosten uitgegaan van een begroting ad € 107,6 miljoen. Na aftrek van de eenmalige kosten en met verrekening van het exploitatiesaldo leidt dit tot een bedrag van € 92,6 miljoen voor het doorlopend toezicht in 2019. Het door te berekenen bedrag voor het doorlopend toezicht stijgt met 3,4% ten opzichte van 2018. Deze stijging is verwerkt in de tarieven van alle toezicht categorieën.

Ten gevolge van de nieuwe kostenverdeling is er bij enkele categorieën sprake van een aanzienlijke stijging of daling van de tarieven. Bij een aantal categorieën is de stijging of daling van de tarieven vrijwel één op één het gevolg van de wijziging in de procentuele aandelen van de betreffende categorie. Dit geldt voor Adviseurs en bemiddelaars, Centrale tegenpartijen, Effecten uitgevende instellingen: Verslaggeving, Verzekeraars: schade niet zijnde zorg en Verzekeraars: zorg.

Bij de categorie Aanbieders van krediet is er sprake van een aanzienlijke stijging van de tarieven. Dit houdt verband met het feit dat het aandeel van deze categorie meer dan verdubbeld is, van 2,2 naar 4,5 procent. De toetreding van telecomaanbieders tot deze categorie zorgt ervoor dat de stijging van de heffingen voor individuele instellingen lager uitvalt. Van een vergelijkbare situatie is sprake bij de beleggingsondernemingen voor eigen rekening. Ook hier is de stijging van het aandeel groter dan de stijging van de tarieven. Dit houdt hier eveneens verband met een toename van het aantal partijen binnen deze categorie.

Binnen de categorie Beheerders van beleggingsinstellingen is de stijging van de tarieven hoger dan die van het procentuele aandeel, te weten 13 procent ten opzichte van 8,9 procent. Deze lichte stijging is het gevolg van een daling in de populatie.

Bij de categorie financiële infrastructuur is sprake van de grootste stijging van het procentuele aandeel. Dit stijgt van 2,3 naar 8,7 procent. Deze stijging houdt grotendeels verband met de uittreding van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. De verwachting is dat een aantal grote handelsplatformen zich in Nederland gaat vestigen en dat daarmee een substantieel deel van alle handel van financiële producten in de Europese Unie vanuit Nederland zal plaatsvinden. Daarnaast houdt de stijging verband met nieuwe taken en nieuwe toetreders. Verder zorgt de implementatie van MiFID II voor aanvullende werkzaamheden voor de AFM. Het aantal instellingen binnen deze categorie zal gezien bovenstaande ontwikkelingen aanzienlijk toenemen. Dit zorgt ervoor dat de stijging van de tarieven aanzienlijk lager uitvalt dan de stijging van het procentuele aandeel. De stijging van het tarief voor de individuele instelling houdt dan ook slechts verband met de toename van regelgeving en toezichttaken voor deze categorie.

Bron: Rijksoverheid