De Commissie stelt voorop dat partijen het erover eens zijn dat verstrekking van Hypothecaire Geldlening II nooit het doel had om cumulatief te bestaan naast Hypothecaire Geldlening I. Hypothecaire Geldlening I zou slechts naast Hypothecaire Geldlening II bestaan totdat Woning I zou zijn verkocht en geleverd. Wel staat vast dat de verkoop van Woning I lange tijd op zich heeft laten wachten, waardoor in de praktijk een tijd lang sprake is geweest van dubbele hypotheeklasten. Tegen deze achtergrond, verschillen partijen van mening over de vraag of de Adviseur en de Bank rekening met deze omstandigheid hadden moeten houden.

Aanvang verjaringstermijn

De Commissie is van oordeel dat het beroep van de Adviseur op verjaring niet slaagt. Bij overkreditering wordt als schade aangemerkt de financiële verplichtingen die voortvloeien uit het bedrag dat te veel aan financiering is verstrekt bij de overkreditering. Nu Woning II pas op 15 mei 2017 is verkocht, is de Commissie van oordeel dat Consument terecht heeft gesteld dat pas op dat moment met de gestelde schade bekend is geworden. Immers is op dat moment ook Hypothecaire Geldlening II en de daarbij behorende financiële verplichtingen beëindigd.

Opleidingsniveau

Op grond van de stellingen van zowel de Bank als de Adviseur, ziet de Commissie geen aanleiding om aan te nemen dat Consument en/of zijn ex-partner dusdanige financiële expertise beschikten dat aangenomen moet worden dat zij meer kennis van zaken hebben dan de gemiddelde andere consument. Wel merkt de Commissie op dat van Consument, vanwege zijn beroep als jurist, verwacht mag worden dat hij de koop- en hypotheek-overeenkomsten voldoende heeft bestudeerd, alvorens deze aan te gaan. Dit betekent echter niet dat Consument en/of zijn ex-partner op de hoogte hadden moeten zijn van de door de Adviseur gestelde algemeen bekende risico’s, waardoor zij in dit geval ‘juist’ hadden kunnen anticiperen.

Uitspraak

De Commissie wijst de vordering tegen de Bank en de Adviseur af.

Bron: Kifid