De heilige graal van vastgoedtaxaties

Vastgoedtaxateurs schatten de prijs die vandaag voor een vastgoed betaald zou worden als het object door een ander dan de eigenaar zou worden gekocht. Die marktwaarde leiden taxateurs af van prijzen die voor vergelijkbaar vastgoed zijn betaald. Daarbij veronderstellen ze een verkoop verondersteld (discontinuïteit), terwijl het vastgoed in de praktijk vaak aangehouden wordt (continuïteit). Vastgoedtaxateurs mogen volgens mondiale en Europese taxatiestandaarden geen marktwaarden voor een toekomstige datum rapporteren: ze kennen de prijzen van toekomstige markten immers niet. Waarop zouden ze zich dan moeten baseren? Taxateurs hanteren een achteruitkijkspiegel. Ze nemen een snap shot van een object dat een lange exploitatieperiode heeft.

Voor vastgoedinvesteerders is de marktwaarde in het heden of het verleden wel interessant maar niet altijd relevant. Ze willen namelijk inspelen op de toekomst: moet ik kopen, aanhouden of verkopen gelet op toekomstige ontwikkelingen? Wat is de toekomstige waarde van mijn object? Wat is een stabiele waarde op de lange termijn? Verder is relevant of de vastgoedexploitant extra waarde toevoegt aan het vastgoed, bijvoorbeeld door het bedrijfsmatig goed te managen. We komen dan op het terrein van economisch waarderen van vastgoed, waarbij inzichten uit business valuation worden ingezet. Dit zijn anno 2019 de relevante thema’s voor vastgoedinvesteerders en hun adviseurs.

Boek

In het boek (zie onder bij downloads) ‘Economisch waarderen van vastgoed — Langetermijnwaarderingen van vastgoed’ inventariseert en ordent prof. dr. Tom Berkhout MRE MRICS de inzichten en definities die in de literatuur en praktijk zijn gerijpt. Hij wil daarmee de vastgoedpraktijk een goede basis bieden om relevante vastgoedwaarderingen te produceren en geeft definities en voorwaarden voor het (economisch) waarderen van vastgoed op de lange termijn.

Bron: NVM