Tekenen verklaring 'eigen bewoning' niet zonder risico

Bij geldverstrekker ontstond het vermoeden dat Consument Woning 1I niet voor eigen gebruik wilde aankopen en geldverstrekker heeft hem daarom verzocht om een verklaring van eigen gebruik. Consument heeft deze verklaring op 10 april 2018 aan geldverstrekker verstrekt.

Erkenning door Consument

“(...)Het is mij bekend dat de genoemde hypotheek als voorwaarde kent het in eigen gebruik nemen van de woning. De zwaarte van deze specifieke voorwaarde heb ik niet juist ingezien. Dat ik u hierover misleidend heb geïnformeerd verdient dan ook zeker niet de schoonheidsprijs.”

“(...)Het is mij zeer helder dat er voorwaarden zijn verbonden aan een hypotheek. Zoals in het antwoord van 24 september reeds vermeld, is de zwaarte van de voorwaarde van eigen bewoning onderschat. Het ondertekenen van de verklaring van eigen gebruik is gezien als een formaliteit. (...)”

EVR

Artikel 5.2.1 aanhef en onder a en b van het PIFI bepaalt onder welke voorwaarden persoonsgegevens mogen worden opgenomen in het EVR. Het moet gaan om gedragingen van de betrokkene die een bedreiging vormden, vormen of kunnen vormen voor de (financiële) belangen van een financiële instelling, alsmede voor de continuïteit en integriteit van de financiële sector. De strafrechtelijke aard van de te verwerken persoonsgegevens brengt mee dat deze gegevens in voldoende mate moeten vaststaan. Het moet gaan om zodanig concrete feiten en omstandigheden dat zij een als strafbaar feit te kwalificeren bewezenverklaring in de zin van artikel 350 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) kunnen dragen.
Een strafrechtelijke veroordeling is niet vereist, maar anderzijds is de enkele verdenking van betrokkenheid bij een strafbaar feit in de zin van een vermoeden van schuld, zoals dat kan blijken uit een aangifte, niet voldoende. Als maatstaf heeft te gelden of de vastgestelde gedragingen een zwaardere verdenking dan een redelijk vermoeden van schuld opleveren, in die zin dat de te verwerken strafrechtelijke persoonsgegevens in voldoende mate moeten vaststaan.

Beoordeling

De Commissie is van oordeel dat sprake is van een zwaardere verdenking dan een redelijk vermoeden van schuld dat Consument betrokken is geweest bij een strafbaar feit, te weten valsheid in geschrift. Consument heeft bij de aanvraag van een hypothecaire lening welbewust de vraag of hij de woning voor eigen bewoning zou gaan gebruiken bevestigend beantwoord, terwijl dit niet het geval was en Consument ervan op de hoogte was dat eigen bewoning een vereiste was voor het verkrijgen van de lening. Niet alleen is Consument bewust deze hypothecaire geldlening aangegaan, waarbij hij in een aparte verklaring (ten onrechte) heeft gesteld dat hij Woning II voor eigen gebruik heeft aangekocht. Hij heeft ook verklaard dat hij zich wel degelijk bewust was van de regels en voorwaarden, maar dat hij de zwaarte ervan had onderschat en het risico als laag had beschouwd, omdat hij dacht dat het slechts een formaliteit was. De Commissie is van oordeel dat hiermee is voldaan aan de in artikel 5.2.1 onder a en b van het PIFI genoemde vereisten voor registratie in het EVR. Het verweer van Consument dat hij slechts zijn Adviseur gevolgd heeft kan hem gelet op het voorgaande niet baten.

Conclusie

De Commissie oordeelt op grond van de voorgaande overwegingen dat geldverstrekker terecht is overgegaan tot de registratie van de persoonsgegevens van Consument in het BKR, de Gebeurtenissenadministratie, het IVR, het Incidentenregister en het EVR. Hieruit volgt de conclusie dat de klachtonderdelen van Consument ongegrond zijn en dat zijn vorderingen worden afgewezen.

Bron: Kifid