Implementatiewet richtlijn representatieve vorderingen voor consumenten

De richtlijn stelt aan deze actie enkele inhoudelijke eisen en voorwaarden, bijvoorbeeld voor de financiering van de actie. De richtlijn regelt ook dat iedere lidstaat een lijst moet opstellen met organisaties die collectieve acties kunnen beginnen in een andere lidstaat.

Verwachte effecten van de regeling voor de doelgroepen

Nederland heeft de Wet Afwikkeling massaschade in collectieve actie (WAMCA). Voor het omzetten van de richtlijn is daarom geen volledig nieuwe regeling nodig. Op een paar punten heeft de richtlijn andere regels dan de WAMCA. Op die punten wijzigt de Nederlandse wet.

Zo zijn de eisen voor procesfinanciering in de richtlijn iets meer ingevuld dan in artikel 3:305a BW. Organisaties en advocaten moeten hier rekening mee houden. De rechter moet de financiering beoordelen.

De richtlijn regelt de binding aan de uitkomst van een collectieve actie uitgebreider. Consumenten die deelnemen aan een collectieve actie mogen niet deelnemen aan eenzelfde soort collectieve actie in een andere lidstaat. Ook mogen zij niet een individuele vordering instellen voor dezelfde vordering tegen dezelfde verweerder. Daarnaast moeten buitenlandse consumenten altijd instemmen met vertegenwoordiging in een collectieve actie.

Verder verplicht de richtlijn tot ruimere informatie over uitspraken in een collectieve actie op de website van de organisatie. Deze verplichting betekent dat de rechtspraak en de (advocaten van de) organisaties deze uitspraken gepseudonimiseerd openbaar moeten maken.

Daarnaast moeten Nederlandse organisaties die een collectieve actie willen starten in een andere lidstaat op een lijst staan. Voordat de Minister voor Rechtsbescherming een organisatie op de lijst plaatst, moet deze organisatie aan een aantal voorwaarden voldoen. De meeste voorwaarden staan al in artikel 3:305a BW. Extra voorwaarden zijn dat de organisatie niet failliet is en twaalf maanden actief moet zijn. Ook moet de organisatie haar algemene financieringsbronnen melden op haar website.

Tot slot kan een organisatie die in een andere lidstaat op de lijst staat, in Nederland een collectieve actie starten. De rechter kan dan niet toetsen aan de richtlijneisen. Alleen de regels uit de WAMCA die gaan over de vordering en over de procedure mag de rechter toepassen.

Klik hier voor de internetconsultatie.

Bron: Rijksoverheid

* Centraal register voor collectieve vorderingen