Aankoop woning met bestemming 'dienstwoning'

Eerste eigenaar

De woning is in 2005 in opdracht van oorspronkelijke eigenaar op dit perceel gebouwd. Op grond van het destijds geldende Bestemminsplan Buitengebied 2000 van de gemeente Barneveld had het perceel de bestemming bedrijfswoning/dienstwoning, zijnde, zoals in het bestemmingsplan gedefinieerd, een woning in of bij een gebouw op een terrein slechts bestemd voor (het huishouden van) een persoon, wiens huisvesting daarin, gelet op de bestemming van het gebouw of terrein, noodzakelijk is. Deze bestemming rust ook nu nog op het perceel.

Bekend aan zijde koper

Tussen partijen is niet in geschil dat de huidige eigenaar voorafgaand aan het sluiten van de koopovereenkomst de genoemde verkoopbrochure heeft ontvangen, In die brochure staat letterlijk vermeld dat de woning planologisch is aangemerkt als dienstwoning. Koper is over deze bestemming dus voorafgaand aan de koop geïnformeerd.

Verkoop woning

Eind 2017 heeft de eigenaar de onroerende zaak via een makelaar te koop aangeboden. De makelaar heeft verkoper erop gewezen dat de het perceel c.q. de woning de bestemming bedrijfswoning/dienstwoning heeft. Verkoper heeft vervolgens de onroerende zaak door Midden Nederland Makelaars laten taxeren naar het prijspeil van 2007, waarbij de taxateur de woning op € 500.000,00 heeft getaxeerd.

Terminologie

In de dagvaarding stelt de huidige eigenaar (eiser) nog dat verkoper en zijn makelaar onjuiste mededelingen hebben gedaan. Desgevraagd heeft eiser hierover op de mondelinge behandeling verklaard dat deze stelling met name ziet op de passage in de verkoopbrochure waarin is vermeld dat permanente bewoning is toegestaan. Volgens eiser wordt hiermee bij een leek op het gebied van woningtransacties, waartoe hij zichzelf rekent, de verwachting gewekt dat er geen belemmeringen zijn voor het gebruik als woonhuis. Hoewel de exacte bewoordingen hem niet meer bekend zijn, is volgens eisers de algehele indruk gewekt dat hij in de woning mocht wonen zonder dat hij een functionele binding met het recreatiepark had.

De uitleg van eiser kan niet worden gevolgd. In het algemeen spraakgebruik wordt onder “permanente bewoning is toegestaan” verstaan dat men in de woning een vast woonadres mag aanhouden en er gedurende het gehele kalenderjaar mag verblijven. Dat sluit ook aan bij de terminologie die in bestemmingsplannen wordt gehanteerd, zoals door de gemeente Barneveld is gedaan in het op de woning toepasselijke bestemmingsplan. Bovendien wordt door het in de verkoopbrochure opnemen van de vermelding dat permanente bewoning is toegestaan, de aandacht gevestigd op de bijzondere bestemming van de woning. Als de woning geen afwijkende bestemming had gehad, had niet vermeld behoeven te worden dat permanente bewoning is toegestaan, omdat dat verondersteld mag worden. Deze vermelding had dus veeleer voor eiser een reden moeten zijn om te vragen of te onderzoeken wat deze passage betekent en of de bestemming hem kan belemmeren bij het bewonen van de woning of de latere verkoop ervan.

Gedoogbeleid

Verder stelt oorspronkelijke verkoper dat in de woning wel permanent gewoond mag worden en wijst hij erop dat zowel hijzelf als huidige eigenaar dit zonder problemen van de kant van de gemeente B. heeft gedaan. Inmiddels staat de gemeente B. ook uitdrukkelijk toe dat in de woning wordt gewoond door een persoon die geen functionele binding heeft met het recreatiepark; er zijn geen aanwijzingen dat huidige eigenaar/ koper voor handhaving moet vrezen.

Beslissing

De huidige eigenaar wordt in het ongelijk gesteld.

Bron: Rechtspraak.nl