Kamervragen over kostentransparantie van pensioenfondsen

De AFM heeft dit jaar 166 jaarverslagen van pensioenfondsen over het jaar 2019 getoetst aan de wettelijke verplichting en de sectoreigen aanbevelingen. Haar bevindingen laten duidelijk zien dat nog steeds niet alle jaarverslagen alle informatie geven over kosten.

IORP-II

De tweede pensioenrichtlijn (IORP-II), omgezet in de pensioenwet- en –regelgeving, schrijft de verstrekking voor van basisinformatie aan toetredende deelnemers. Deze informatie moet onder andere ingaan op de vraag of en, zo ja, de wijze waarop, het pensioenfonds rekening houdt met milieu, klimaat, samenleving en sociale verhoudingen bij hun investeringsbeleid.

Informatie over de kosten van administratie en vermogensbeheer gaat in op de verhouding tussen risico, rendement en kosten van beleggen of tussen baten en lasten. Deze informatie heeft een meer kwantitatief karakter en heeft tot doel een discussie mogelijk te maken over ‘hoeveel waar krijg je voor je geld’.

Informatie over de vraag of het beleggingsbeleid recht doet aan de standaarden voor milieu, klimaat en sociale verhoudingen gaat daarentegen in op de vraag in welke mate de beleggingen zelf bijdragen aan die doelstellingen. Deze informatie heeft een meer kwalitatief karakter en heeft tot doel een discussie mogelijk te maken over hoe verantwoord de beleggingen zelf zijn.

Het is van belang om bij elk van de verschillende informatieverplichtingen de betreffende doelstelling voor ogen te houden. Transparantie is in alle gevallen belangrijk, maar wel vanuit een verschillend doel en perspectief.

SDFR

Sinds 10 maart 2021 is de Verordening met betrekking tot informatieverstrekking over duurzaamheid in de financiële sector (SFDR) van kracht. Deze verordening is van toepassing op, voor zover hier van belang, pensioenfondsen, premiepensioeninstellingen en verzekeraars die pensioenproducten aanbieden. De SFDR verplicht hen met name de volgende informatie te geven over de duurzaamheid van hun beleggingen:

• ongunstige effecten op duurzaamheid in het beleggingsbeleid;
• duurzaamheidsrisico’s, de gedragslijnen inzake duurzaamheidsrisico’s, en het beloningsbeleid met betrekking tot de integratie van duurzaamheidsrisico’s en
• manier waarop een product invulling geeft aan duurzame doelstellingen dan wel kenmerken, zowel precontractueel als op periodieke basis.

Deze informatieverplichtingen zien wel op de beleggingen zelf, maar gaan weer niet over de kosten. In deze eerste fase, nog zonder de nodige technische uitwerking van standaarden, is het al wel de bedoeling dat pensioenfondsen, voorgeschreven verzekeraars en vermogensbeheerders zich houden aan de hoofdlijnen van de verordening.

Informeren

Pensioenuitvoerders moeten onder de SFDR-verordening specifieke informatie beschikbaar stellen over de duurzaamheid van hun beleggingen, te weten:

• verklaring op de website waaruit is op te maken of de pensioenuitvoerder de negatieve duurzaamheidsimpact meeweegt (voor grote pensioenuitvoerders is dit verplicht) en waar dat het geval is, hoe het due diligence beleid daarop is afgestemd, en voor zover van toepassing op de pensioenuitvoerder, en
• in de precontractuele informatie een beschrijving van (a) de wijze waarop duurzaamheidsrisico’s onderdeel uitmaken van het besluitvormingsproces rondom investeringsbeslissingen, respectievelijk investeringsadvies of verzekeringsadvies, (b) het waarschijnlijke effect van de duurzaamheidsimpact op het rendement van het financiële product, of (c) indien zij verwachten dat duurzaamheidsrisico’s geen rol spelen, een heldere en beknopte toelichting (comply-or-explain).

IORP-II / SFDR

De IORP-II richtlijn, omgezet in pensioenwet- en -regelgeving, stelt andere eisen dan de SFDR-Verordening. Aan deelnemers, die toetreden tot de pensioenregeling, moeten pensioenuitvoerders basisinformatie geven over de wijze waarop pensioenuitvoerder in zijn beleggingsbeleid rekening houdt met milieu en klimaat, mensenrechten en sociale verhoudingen. Deze verplichting, uit de in wetgeving omgezette IORP-II richtlijn, is meer open geformuleerd en heeft daarmee een meer algemene strekking dan de SFDR-verordening.

Bron: Rijksoverheid