Kamervragen over verplichting gemeenten tot alimentatieverzoek

Rechtspraak (RBNHO:2021:10845)

Verzoek van de vrouw tot vaststelling kinderalimentatie afgewezen. Zowel de vrouw als de man ontvangen een uitkering op grond van de Participatiewet en de man bevindt zich in een schuldhulpverleningstraject.
Door van de vrouw te eisen dit verzoek in te dienen, worden niet alleen de vrouw en de man – die op het bestaansminimum leven – door de gemeente toch weer op extra kosten gejaagd, maar ook de samenleving als geheel.
De rechtbank acht verwerpelijk dat de gemeente kennelijk alleen acht slaat op de papieren werkelijkheid van een checklist zonder naar de werkelijke situatie van de burgers te kijken.

Gemeente (vraag 3)

Indien gemeenten aan de bijstand de extra verplichting van een alimentatieverzoek willen verbinden, dienen zij zich van de opportuniteit van zo’n verzoek te vergewissen en de bijstandsgerechtigde met bijzondere bijstand te ondersteunen in de te maken kosten. Ik vind het onwenselijk als – zoals de rechter ook stelt – niet alleen de bijstandsgerechtigde, maar in beginsel de hele maatschappij onnodig op kosten wordt gejaagd.

Antwoord op vraag 6:

Ik benadruk hier nogmaals dat de wet gemeenten niet verplicht tot het opleggen van de gewraakte verplichting. Het gaat hier om een bevoegdheid, waarbij van de gemeente gevraagd mag worden dat zij een zorgvuldige afweging met betrekking tot de noodzaak van het opleggen van een dusdanige verplichting maakt. Daarbij ligt binnen het duale bestel de controle op die zorgvuldige uitvoering in eerste instantie ook bij de gemeenteraad.

Bron: Rijksoverheid