Streven naar 30% sociale huur per gemeente

Hierin wordt vastgesteld wat er nodig is aan ondersteuning en hoe bepaalde aandachtsgroepen met voorrang een woning kunnen krijgen.

Streven naar 30%

Het streven is dat corporaties tot en met 2030 in totaal 250.000 nieuwe sociale huurwoningen bouwen. Daarbij is het belangrijk dat er een evenredige verdeling komt tussen de verschillende gemeenten. Er zijn nu gemeenten met minder dan 20% sociale huurwoningen en gemeenten met meer dan 40% sociale huurwoningen. Om tot een evenwichtiger verdeling te komen moeten alle gemeenten streven naar minimaal 30% sociale huurwoningen. Hierover worden prestatieafspraken op regionaal niveau gemaakt. Met regionale verschillen wordt rekening gehouden en maatwerk moet mogelijk blijven. Op het moment dat er niet voldoende gedaan wordt om naar die 30% toe te groeien kan de provincie ingrijpen. Hier zal passende wetgeving voor gemaakt worden.

Zorg en urgentie

Gemeenten worden verplicht een woonzorgvisie en huisvesting- of urgentieverordening op te stellen. In een woonzorgvisie voor aandachtsgroepen en ouderen moet aangeven worden wat er nodig is om voldoende huisvesting en maatschappelijke ondersteuning te bieden en de juiste zorg te regelen. Met de huisvesting- of urgentieverordening gaan gemeenten met voorrang woningen toewijzen aan dak- en thuisloze mensen, uitstromers uit intramurale (zorg)instellingen of detentie en sociaal en medisch urgenten. Op het moment dat blijkt dat gemeenten onvoldoende verantwoordelijkheid nemen om aandachtsgroepen te huisvesten, wordt een percentage vastgesteld dat als norm gaat gelden voor de toewijzing van woningen aan specifieke aandachtsgroepen.

---------------

Kamervragen over het bericht 'Kabinet overweegt met dwang bouwlocaties aan te wijzen'

Vraag 2
Overweegt u over te gaan tot het dwingend aanwijzen van bouwlocaties?
Antwoord 2
De verantwoordelijkheid om te zorgen voor voldoende bouwlocaties ligt primair bij gemeenten en provincies. Om de regie op de woningbouw te versterken maak ik afspraken met provincies en gemeenten om te zorgen voor voldoende bouwlocaties voor de bouw van 900.000 woningen tot en met 2030, versnelling van de woningbouw tot 100.000 woningen per jaar en voldoende betaalbare woningen. Hiermee versterk ik de samenwerking tussen de verschillende overheden.
Mocht het zijn dat er een impasse ontstaat over een belangrijke bouwlocatie dan kan het soms nodig zijn om een knoop door te hakken. In dat geval bevat de Wro en de Omgevingswet de bevoegdheid voor Rijk en provincies om een locatie aan te wijzen voor woningbouw. Waar nodig ben ik bereid om die bevoegdheid in te zetten. Aanwijzingen brengen echter een langdurig juridisch proces met zich mee. Ook in kader van de versnelling van de woningbouw is het dus beter dat partijen er lokaal samen uitkomen. Hierop zal dan ook altijd eerst worden ingezet.

Vraag 13
Hoeveel bouwproductie is er per jaar meer nodig dan de huidige 100.000 woningen om alle groepen te huisvesten? Indien u hierop geen zicht heeft, hoe gaat u dat in kaart brengen?
Antwoord 13
Het tekort aan woningen is in de PRIMOS-prognose van oktober 2021 geraamd op 279.000 woningen, oftewel 3,5% van de woningvoorraad. Om zowel de toename van het aantal huishoudens op basis van deze prognose als de vervangingsvraag door onder andere sloop op te vangen en het woningtekort terug te dringen tot een gezond evenwicht zijn er tot en met 2030 ongeveer 900.000 woningen nodig1. Gemiddeld zijn dit 100.000 woningen per jaar. Ten opzichte van de bouwproductie van 80.000 woningen in 2021 zijn dit 20.000 extra woningen per jaar.

Bron: Rijksoverheid