PSD2

PSD2 is het Europese regelgevende kader voor betaaldienstverleners en bevat onder meer prudentiële eisen, regels omtrent consumentenbescherming en eisen met betrekking tot de interactie tussen betaaldienstverleners.

Het bevorderen van de concurrentie

Uit de evaluatie blijkt dat PSD2 een positieve bijdrage aan de concurrentie in het betalingsverkeer heeft geleverd. Door het reguleren van nieuwe dienstverleners zijn er nieuwe diensten en markten ontstaan en door de nieuwe regels omtrent het delen van betaalgegevens zijn fintech-partijen minder afhankelijk van bilaterale afspraken met banken. Andersom zien de onderzoekers dat het gebruik van PSD2-diensten door consumenten nog beperkt is. Uit het onderzoek blijkt dat consumenten terughoudend zijn met het gebruiken van diensten waarvoor zij hun betaalgegevens moeten delen. Dit kan onder meer komen vanwege het feit dat consumenten vaak onbekend zijn met deze diensten of er weinig toegevoegde waarde in zien. Daarnaast kan het ook zijn dat consumenten hun gegevens niet willen delen vanwege privacyzorgen of omdat zij de derde dienstverlener niet vertrouwen.

Het stimuleren en faciliteren van innovatie in het betalingsverkeer

De belangrijkste consequentie van PSD2 is dat de regels het gebruik van zogenaamde application programming interfaces (API) hebben gestimuleerd. Dit zijn applicaties waarmee gegevens op automatische en veilige wijze gedeeld kunnen worden tussen banken en PSD2-vergunninghouders. Dit heeft dienstverlening met name ‘aan de achterkant’ efficiënter en beter gemaakt. Een andere innovatie is de opkomst van gespecialiseerde bedrijven, aggregators genoemd, die fricties in de betaalketen verminderen door diensten rondom deze API’s te verlenen.

Het vergroten van de veiligheid van het betalingsverkeer

De onderzoekers concluderen dat de regels in PSD2 het betalingsverkeer veiliger hebben gemaakt. Het gebruik van API’s is veiliger dan andere manieren om gegevens te delen en er zijn meer partijen onder toezicht gebracht. Wel bleken de eisen ten aanzien van sterke klantauthenticatie al langer breed gebruikt te worden door de Nederlandse sector bij de meeste betalingen, waardoor PSD2 in Nederland op dit punt een beperktere bijdrage levert. Desalniettemin is het positief dat deze eisen nu ook in de rest van de EU gelden, waardoor betaaldiensten uit andere lidstaten die door Nederlandse consumenten worden gebruikt ook beter beschermd zijn.

De bescherming van de deelnemers aan het betalingsverkeer

PSD2 heeft volgens de onderzoekers geleid tot een betere bescherming van consumenten en andere betaaldienstgebruikers. Een grote ontwikkeling in PSD2 is dat de dienstverlener verantwoordelijk is voor het terugbetalen van schade bij niet-toegestane betalingen – dit heeft niet geleid tot extra risicovol gedrag van gebruikers en heeft geleid tot betere bescherming. Hierbij moet worden aangetekend dat PSD2 alleen voor bankfraude, waarbij er via het betaalinstrument zelf ongeautoriseerde betalingen worden gedaan, terugbetaling vereist. Schade die voortkomt uit andere soorten fraude, waarbij het slachtoffer zelf de transacties heeft geïnitieerd, zoals phishing (waarbij slachtoffers klikken op frauduleuze links) of spoofing (waarbij slachtoffers worden benaderd door criminelen die zich voordoen voor een ander, zoals de bank) valt niet onder deze PSD2-eis.

Het bijdragen aan één Europese betaalmarkt

Door geharmoniseerde regelgeving en een passporting-regime leidt PSD2 tot een meer eengemaakte Europese betaalmarkt.

Waarborgen gegevensbescherming

Tenslotte concluderen de onderzoekers dat de combinatie van PSD2 met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), en het gecombineerde toezicht van DNB en de AP hierop, adequate bescherming biedt van persoonsgegevens. Wel leidt de opkomst van data aggregators volgens de onderzoekers tot nieuwe vraagstukken.

Bron: Rijksoverheid