Relatie heeft in 2017 rentemiddeling toegepast. Daarbij zijn de voorwaarden aangepast.

De rechtbank is van oordeel dat de tekst van de afspraken in de rentemiddelingovereenkomst die hier ter discussie staat, duidelijk is. Daaruit volgt dat de gemaximeerde boete van 3% niet van toepassing is in de situatie van [eiser01]

 De tekst van de eerste bullit van de afspraken uit 2017 luidt (voor zover hier van belang):

“ In de algemene voorwaarden die gelden voor dit leningdeel, staat dat u onder bepaalde voorwaarden bij juridische eigendomsoverdracht van de woning of het registergoed (dit noemen wij hierna verhuizen) uw leningdeel aan ons mag terugbetalen zonder boete. Dit geldt niet gedurende de nieuwe rentevaste periode waarvoor met u een middelrente is afgesproken. Als u verhuist in die periode is het mogelijk dat u wél een boete moet betalen. ”

Uit deze tekst blijkt allereerst dat de afspraken uit 2017 uitgelegd moet worden in samenhang met de geldende algemene voorwaarden. Dat zijn de AV 2014. In die algemene voorwaarden staan namelijk de voorwaarden waaronder de lening terugbetaald kan worden.

Uit de tekst blijkt verder dat alleen afgeweken wordt van de voorwaarden in de AV 2014 waaronder [eiser01] zijn leningdeel voorheen zonder boete mocht terugbetalen. Na ondertekening van de rentemiddelingovereenkomst moet [eiser01] gedurende de rentevastperiode in die gevallen wél een boete betalen. Duidelijk is dus dat afspraken zo moeten worden uitgelegd dat waar voorheen geen boete van toepassing was, nu wel een boete verschuldigd is. Dat [eiser01] dat ook zo begrepen heeft, blijkt uit zijn verklaringen ter zitting. Tijdens de mondelinge behandeling heeft [eiser01] namelijk verklaard dat hij begreep dat waar verhuizen voorheen 0% boete was, dat nu een boete van 3% was.

Uit de AV 2014 blijkt duidelijk dat bij overdracht van een deel van de woning aan een (voormalig) echtgenoot ook voorheen al een boete verschuldigd was. Dit staat expliciet in artikel 3 lid c en onder 5. Van die bepaling is in de rentemiddelingovereenkomst dus níet afgeweken. Dat aan ‘verhuizen’ in de rentemiddelingovereenkomst – zoals [eiser01] stelt – een nieuwe definitie zou zijn gegeven – geldverstrekker betwist dit – maakt het voorgaande niet anders. Duidelijk is namelijk dat alleen is afgeweken van de bepalingen op grond waarvan voorheen géén boete verschuldigd was. Dat is hier nu juist wel het geval.

Verhuizen

 In de tweede bullit van de afspraken uit 2017 staat het volgende:

“ De boete die we in deze situatie bij verhuizen berekenen, bedraagt nooit meer dan 3% van het leningbedrag dat u terugbetaalt. ”

De rechtbank is van oordeel dat uit de woorden ‘in deze situatie bij verhuizen’ volgt dat verwezen wordt naar de eerste bullit. Dat betekent dat de maximale boete van 3% alleen wordt opgelegd in de situaties dat – voordat de afspraken in 2017 zijn gemaakt – geen boete verschuldigd was. Dat betekent ook dat het maximum van 3% niet geldt in gevallen zoals hier aan de orde is, waar slechts een gedeelte van de woning wordt overgedragen aan de (voormalig) echtgenoot. In die situatie was namelijk altijd al een boete verschuldigd.

Beslissing

De rechter stelt de huiseigenaar in het ongelijk.

Bron: Rechtspraak.nl