Dit wijzigingsbesluit voorziet ten eerste in een verruiming van de reikwijdte van de dekking van het depositogarantiestelsel, door een tijdelijke hogere dekking voor specifieke gevallen te regelen, in lijn met artikel 6 van de DGS-richtlijn.

Dit wijzigingsbesluit bevat verder verschillende wijzigingen van het Bbpm die de uitvoering van het DGS verbeteren. Zo wordt geregeld hoe het depositogarantiefonds en uitvoerder DNB dienen om te gaan met rendement op de opgebouwde middelen in het fonds en met allocatie van middelen in het fonds bij een overdracht van depositoportefeuilles van de ene bank aan de andere of wanneer een bank ophoudt een bank te zijn en de vergunning wordt ingetrokken.

Ook wordt met dit wijzigingsbesluit een aantal artikelen aangepast die gaan over vaststelling en heffing van bijdrages van banken aan het depositogarantiefonds. Dit besluit voorziet in een grondslag voor DNB om de nadere uitwerking van de heffingssystematiek van de DGS-premies in een toezichthouderregeling op te nemen. Met de wijziging vervalt de grondslag voor de huidige Regeling risicoindicatoren bijdragen depositogarantiestelsel Wft, die daardoor geen effect meer heeft en wordt ingetrokken.

Ten slotte bevat dit wijzigingsbesluit een aantal aanpassingen van de bepalingen over de manier waarop DNB dient te communiceren met deposanten in het kader van een activatie van en uitkering onder het DGS, om deze bepalingen te laten aansluiten bij de tijdgeest en ook toekomstbestendig te maken.

Levensverzekering (of verkoop woning)

Dit wijzigingsbesluit heeft tot gevolg dat in specifieke gevallen een hogere dekking bestaat voor individuen, bijvoorbeeld in het geval dat zij kort voor activatie van het DGS een grote geldsom hebben ontvangen uit hoofde van een levensverzekering. In de gevallen genoemd in het wijzigingsbesluit kunnen deposanten aanspraak maken op een extra DGS-uitkering van maximaal € 500.000 bovenop de normale dekking van maximaal € 100.000.

De aanvulling van gevallen die in aanmerking komen voor tijdelijk hogere dekking, heeft geen gevolgen voor de doelomvang en ex ante opbouw van het fonds. Het kan, afhankelijk van het type falende bank en aard van het klantenbestand, in een uitkeringsscenario wel leiden tot een hogere uitkering door het DGS en mogelijk daarom ook invloed hebben op de hoogte van de bedragen die banken moeten betalen om het fonds weer aan te vullen tot de doelomvang, nadat de uitkeringssituatie zich heeft voorgedaan. Het gaat echter om gevallen die volgens de DGS-richtlijn dienen te worden gedekt.

Bron: Rijksoverheid