Geen klimaatmaatregelen financiële sector

Aan de verkenning is invulling gegeven met een openbare internetconsultatie van verschillende maatregelen en twee ronde tafels met de sector, experts en maatschappelijke organisaties.

Drie denkrichtingen zijn expliciet verkend:

1.     een inspanningsverplichting voor financiële instellingen om financieringen en beleggingen in lijn te brengen met de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs;
2.     een verplichting voor financiële instellingen om een klimaatplan op te stellen, met duidelijke regels over de inhoud en de verplichting ook uitvoering te geven aan dat plan, en;
3.     een uitbreiding van de wettelijke eisen om betrokkenheidsbeleid (engagement) te voeren op het gebied van klimaat.

Partijen zijn daarnaast in brede zin bevraagd naar hun ideeën om de bijdrage van de financiële sector aan de klimaattransitie te versterken.  

Analyse en uitkomsten

Er is een aantal redenen waarom ik het niet wenselijk vind om over te gaan tot additionele nationale wetgeving, bovenop alle Europese regelgeving die er al is.

Ten eerste zijn de onderzochte maatregelen in mijn ogen niet het geëigende instrument om bredere duurzaamheidsdoelstellingen te halen. De in de verkenning onderzochte en opgebrachte maatregelen zijn niet doeltreffend dan wel niet doelmatig om de bijdrage van de financiële sector aan de transitie te vergroten. Voor de meeste onderzochte maatregelen is de effectiviteit voor verduurzaming in de reële economie niet helder omdat financiële instellingen ook simpelweg kunnen ‘verduurzamen’ door emissie-intensieve activa af te stoten. Het stopzetten van financiering aan emissie-intensieve industrieën die moeten hervormen, zoals staal en cement, zal niet per definitie bijdragen aan de verduurzaming van de reële economie. Deze sectoren hebben immers juist financiering nodig om te kunnen vergroenen. De onderzochte maatregelen zijn daarmee onvoldoende doeltreffend.

Ten tweede kunnen nationale maatregelen nadelige gevolgen hebben voor de concurrentiepositie van de Nederlandse financiële sector, die bij uitstek internationaal opereert. Er is bovendien ongewenste overlap tussen de onderzochte varianten en verplichtingen die reeds uit (recente) Europese wetgeving voortvloeien, terwijl mijn inzet juist is om dit soort overlap te voorkomen. Ook is er in het hoofdlijnenakkoord afgesproken dat er geen nieuwe nationale koppen komen op Europees beleid.

Bron: Rijksoverheid