Minister H.M. de Jonge gaf antwoord op een informatieverzoek over de gemiddelde prijsopbouw van een NHG-woning.

Banken en verzekeraars hebben dit jaar een redelijke start gemaakt met het zogenoemde kostprijsmodel, dat ze gebruiken om de advies- en distributiekosten apart bij consumenten in rekening te brengen. Dat concludeert de Autoriteit Financiële Markten (AFM).

De Autoriteit Financiële Markten (AFM) heeft banken en verzekeraars geïnformeerd over de uitkomsten van een informatieverzoek over de naleving van het provisieverbod. De uitkomsten geven een eerste beeld van de aandachtspunten bij het rechtstreeks in rekening brengen van advies- en distributiekosten bij de consument. Ze roepen ook vragen op en in sommige gevallen zijn waarschijnlijk aanpassingen nodig. Daarom zal de AFM in vervolggesprekken met een aantal aanbieders dieper op de bevindingen ingaan.

De minister heeft aangegeven dat consumenten in staat moeten zijn om op basis van informatie over de reikwijdte en prijs van de dienstverlening te beslissen welk soort dienstverlening zij wensen en waar zij die willen betrekken. Een gelijk speelveld tussen het intermediaire- en het directe kanaal is daarbij van groot belang. Daarom moeten ook directe aanbieders de kosten van dienstverlening (advies- en distributiekosten) transparant maken. Deze kostprijs van dienstverlening dient te worden berekend op basis van een kostprijsmodel, om ervoor te zorgen dat de kosten tussen de verschillende distributiekanalen vergelijkbaar, juist en controleerbaar zijn. Deze belangrijke doelstelling dreigt nu niet te worden bereikt, stelt de OvFD.

Om vergelijkbaarheid met de kosten van de tussenpersoon mogelijk te maken, moeten aanbieders inzicht geven in de kosten van advies en distributie met behulp van het ‘dienstverleningsdocument’. Daartoe stellen zij een kostprijsmodel op dat door een externe accountant moet worden gecontroleerd, evenals de toerekening van de begrote kosten voor advies en distributie aan de financiële producten. Het kostprijsmodel en het rapport van de externe accountant hoeven niet openbaar gemaakt te worden maar staan ter beschikking van de toezichthouder, de Autoriteit Financiële Markten.